Его имя носит дружина

Дзяржаўная ўстанова адукацыі

“Запясоцкая базавая школа”

Піянерская дружына імя Міхаіла Сямёнавіча Струка

Інфарм-дасье

“РАДАВЫ ВЯЛІКАЙ ПЕРАМОГІ”

Работу падрыхтавалі піянеры

 дружыны імя М.С. Струка:

Ткачэнннка Д. – старшыня савета дружыны

Клаўшын С., Клочка А.,

Педагог-арганізатар

Клаўшына Г.І.

Тэл: +375291480611

<v:shape fillcolor="#06c" id="_x0000_s1026" strokecolor="#9cf" strokeweight="1.5pt" style="position:absolute; left:0; text-align:left; margin-left:163px; margin-top:12px; width:315.5pt; height:90pt; z-index:251656704" type="#_x0000_t136"> <v:shadow color="#900" on="t"> <v:textpath fitpath="t" string=" С т р у к Міхаіл Сямёнавіч (1922-1975)" style="font-family:"Impact"; v-text-kern:t" trim="t"> </v:textpath></v:shadow></v:shape> 

<v:shape fillcolor="black" id="_x0000_s1027" style="position:absolute; left:0; text-align:left; margin-left:17px; margin-top:7px; width:444.95pt; height:52.5pt; z-index:251657728" type="#_x0000_t136"> <v:shadow color="#868686"> <v:textpath fitpath="t" string="Радавы вялікай Перамогі, ураджэнец вёскі Запясочча, кавалер ордэнаў Славы трох ступеняў." style="font-family:"Arial"; v-text-kern:t" trim="t"> </v:textpath></v:shadow></v:shape><v:shape fillcolor="black" id="_x0000_s1028" style="position:absolute; left:0; text-align:left; margin-left:1px; margin-top:105px; width:457.1pt; height:50.15pt; z-index:251658752" type="#_x0000_t136"> <v:shadow color="#868686"> <v:textpath fitpath="t" string="Узнагароджаны медалямі "За абарону Ленінграда",За ўзяцце Варшавы", " За ўзяцце Кенінгсберга","За перамогу над Германіяй"" style="font-family:"Arial"; v-text-kern:t" trim="t"> </v:textpath></v:shadow></v:shape>

 

Струк Міхаіл Сямёнавіч — разведчык 49-й асобнай разведвальнай роты 46-й стралковай Лужскай ордэна Суворава 2-й ступені дывізіі (108-ы стралковы корпус, 47-я Армія, 1-ы Беларускі фронт), яфрэйтар — на момант прадстаўлення да ўзнагароджання ордэна Славы 1-й ступені.

Нарадзіўся 19 лютага 1922 года ў вёсцы Запясочча Тураўскай воласці Мазырскага павета Беларускай ССР, цяпер Жыткавіцкага раёна Гомельскай вобласці Рэспублікі Беларусь. З сям'і сялян. Беларус (у шэрагу ўзнагародных дакументаў - рускі). Рана застаўся без бацькі. Скончыўшы чатыры класы мясцовай школы, стаў разам з маці весці хатнюю гаспадарку, працаваць у Запясоцкім калгасе "Перамога" ("Перамога").

8 чэрвеня 1941 года быў прызваны ў рады Чырвонай Арміі Тураўскім райваенкаматам Палескай вобласці. Для праходжання тэрміновай службы быў накіраваны ў Ленінградскую ваенную акругу і залічаны курсантам у палкавую школу зенітнай артылерыі, дзе правучыўся ўсяго дзесяць дзён. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з першага да апошняга дня. Ваяваў на Паўночным (з 23 жніўня 1941 года - Ленінградскі) і 2-м Беларускім франтах.

З пачаткам вайны быў залічаны ў 194-й зенітны артылерыйскі полк (спачатку базаваўся на поўнач ад Ленінграда, а ў верасні 1941 года перамясціўся непасрэдна ў горад) у складзе 2-га корпуса супрацьпаветранай абароны (з красавіка 1942 года - Ленінградская армія СПА) назіральнікам на пост ВНО (паветранага назірання і сувязі). Удзельнічаў у абароне Ленінграда ад паветраных налётаў авіяцыі ворага.

У красавіку 1943 года чырвонаармеец Струк быў пераведзены ў дзеючую армію на фронт. Да ліпеня 1943 года служыў камандзірам аддзялення, затым аўтаматчыкам у 14-м стралковым палку 72-й стралковай дывізіі. Быў лёгка паранены. Прыцягваўся да ўдзелу ў разведвальных аперацыях, хутка зарэкамендаваў сябе смелым і ініцыятыўным разведчыкам, стаў прызнаным майстрам па захопе "языкоў". Вызначыўся пры падрыхтоўцы да Ленінградска-Наўгародскай стратэгічнай наступальнай аперацыі (14 студзеня - 1 сакавіка 1944 года), калі 9 студзеня разведгрупа, куды ўваходзіў чырвонаармеец Струк, захапіла ў палон і даставіла ў размяшчэнне роты каштоўнага "языка" - нямецкага афіцэра. Пры адыходзе да сваіх акопаў быў цяжка паранены ў грудзі асколкамі разрыўной міны. На працягу двух месяцаў знаходзіўся на лячэнні ў ленінградскім шпіталі.

Пасля выздараўлення ў маі 1944 года быў залічаны разведчыкам у 49-ю асобную разведвальную роту 46-й стралковай дывізіі, у складзе якой працягваў баявы шлях да Перамогі. Удзельнічаў у вызваленні Ленінградскай вобласці, Эстонскай ССР і Польскай Рэспублікі, у разгорнутых баях на тэрыторыі германскай правінцыі Усходняя Прусія.

Вызначыўся ў баях у ходзе Выбаргска-Петразаводскай стратэгічнай наступальнай аперацыі, у ходзе чэрвеньскіх баёў на Карэльскім перашыйку.

У ноч на 17 чэрвеня 1944 года чырвонаармеец Струк удзельнічаў у разведвальнай аперацыі ў раёне горада Койвіста (цяпер - горад Прыморск Выбаргскага раёна Ленінградскай вобласці). Будучы старэйшым групы прыкрыцця, умелымі дзеяннямі забяспечыў захоп у палон чатырох фінаў. За час наступальных дзеянняў знішчыў 5 фінскіх салдат.

Загадам па 46-й стралковай дывізіі ад 20 чэрвеня 1944 года (№ 047/н) чырвонаармеец Струк Міхаіл Сямёнавіч быў узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені.

У верасні 1944 года дывізія ўдзельнічала ў Талінскай наступальнай аперацыі, якая праводзілася ў рамках Прыбалтыйскай стратэгічнай наступальнай аперацыі. 17 верасня 1944 гады дывізія перайшла ў наступ з плацдарма на паўднёвым усходзе Эстоніі, фарсіравала раку Эмайыгі і праследвала адыходзячага ворага.

20 верасня на поўнач ад горада Пылтсамаа (цяпер - у складзе павета Йыгевамаа Эстоніі) яфрэйтар Струк дзейнічаў у складзе разведвальнай групы пад камандай старшага сяржанта Тупкаленкі. У ходзе праследавання праціўніка разведчыкі рухаліся наперадзе баявых парадкаў пяхоты, разведваючы парадак адступлення варожых войскаў і месцы іх прыпынкаў, паведамляючы каштоўныя звесткі камандаванню. Пад покрывам ночы яны выйшлі ў тыл варожай заслоны на дарозе і раптоўным нападам знішчылі яго. Пры гэтым спалілі некалькі аўтамашын з боепрыпасамі, вывелі са строю дзве гарматы і знішчылі 36 пехацінцаў, тым самым спрыялі прасоўванню асноўных сіл дывізіі. У гэтай кароткай баявой сутычцы разведчык Струк агнём з аўтамата знішчыў траіх немцаў і яшчэ дваіх узяў у палон. Разам з групай паланіў 18 немцаў, якія былі дастаўлены камандаванню.

Загадам па войсках 2-й Ударнай арміі ад 12 кастрычніка 1944 года (№ 150/н) яфрэйтар Струк Міхаіл Сямёнавіч быў узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені.

Да гэтага часу дывізія была ўжо выведзена ў рэзерв і перадыслацыравана на тэрыторыю Польшчы і падпарадкавана штабу 2-га Беларускага фронту. Да сярэдзіны студзеня 1945 года знаходзілася ў абароне на так званым Нараўскім плацдарме ў раёне горада Пултуск.

У студзені 1945 года падчас Млаўска-Эльбінгскай наступальнай аперацыі, якая праводзілася ў рамках Усходне-Прускай стратэгічнай наступальнай аперацыі, 2-я Ударная армія наступала на адным з галоўных напрамкаў удару.

У студзені 1945 года пры прарыве варожай абароны праціўніка на заходнім беразе ракі Нараў і ў ходзе далейшага яго праследавання яфрэйтар Струк праявіў мужнасць і гераізм. На працягу шасці сутак група старэйшага сяржанта Тупкаленкі, куды ўваходзіў яфрэйтар Струк, ішла наперадзе баявых парадкаў 240-га стралковага палка дывізіі, праследуючы ворага, які вёў бесперапынную разведку, і перадавала камандаванню каштоўныя звесткі аб перамяшчэнні немцаў.

Пры сустрэчы з варожай засадай у раёне вёскі Выгада (цяпер — вёска Бышава-Выгада ў складзе Карнева Макуўскага павета Мазавецкага ваяводства) прасоўванню разведчыкаў перашкодзіў агонь з варожага кулямёта. Яфрэйтар Струк абышоў паўзком кулямётную кропку з левага флангу і кідком супрацьтанкавай гранаты знішчыў ворага, задушыўшы агонь кулямёта. У гэтай кароткай сутычцы асабіста знішчыў 7 немцаў і яшчэ чатырох узяў у палон. Ідучы ў галаўным дазоры, выявіў навалу варожай пяхоты і танкаў на ўскрайку лесу ў раёне вёскі Межанец (цяпер — у складзе Гзы Пултускага павета Мазавецкага ваяводства).

Перадаўшы дакладныя каардынаты засяроджвання ворага, разведчыкі забяспечылі знішчэнне артылерыйскім агнём групы з 65 салдат і трох самаходных артылерыйскіх установак фашыстаў.

Пры падыходзе да горада Цеханаў група сутыкнулася са ўзводам нямецкай пяхоты. Разведчык Струк першым кінуўся на ворага, захіснуўшы астатніх. Гранатамі і аўтаматным агнём ён асабіста знішчыў 6 варожых салдат, а яшчэ семярых узяў у палон. Быў прадстаўлены да ўзнагароджання ордэнам Славы 1-й ступені.

У далейшым разведчык Струк удзельнічаў ва ўзяцці гарадоў Марыенбург (цяпер — горад Мальбарк у складзе Паморскага ваяводства Польшчы), Эльбінг (цяпер — Эльблонг у складзе Вармінска-Мазурскага ваяводства Польшчы), гарады-крэпасці Граудэнц (цяпер — горад Грудзендз у складзе Польшчы). У сакавіку 1945 года дывізія прыняла ўдзел у Хойніцы-Кезлінскай наступальнай аперацыі (састаўной частцы Усходне-Памеранскай стратэгічнай наступальнай аперацыі), з упартымі баямі прасунулася ўздоўж Віслы на поўнач і штурмавала горад Данцыг (цяпер - горад Гданьск, адміністрацыйны цэнтр Паморскага ваяводства). У ліку тых, хто першым уварваўся 26 сакавіка 1945 года на яго ўскраіны, быў разведчык Струк.

Указам Прэзідыума Вярхоўнай Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 гады за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце дужання з нямецкімі захопнікамі і выяўленыя пры гэтым доблесць і мужнасць яфрэйтар Струк Міхась Сямёнавіч быў узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені і стаў поўным кавалерам ордэна Славы.

На завяршальным этапе вайны ў красавіку 1945 года дывізія прыняла ўдзел у Штэцінска-Растоцкай аперацыі (састаўной частцы Берлінскай стратэгічнай наступальнай аперацыі). Баявыя дзеянні, у якіх удзельнічаў М.С. Струк, насілі характар імклівага праследавання адыходзячых фашыстаў па азёрна-багністай мясцовасці. Баявы шлях завяршыў высадкай на востраў Руген і захопам гарнізонаў на яго ўзбярэжжы.

У лістападзе 1946 года быў дэмабілізаваны і вярнуўся ў родную вёску. Удзельнічаў у аднаўленні сельскай гаспадаркі, разбуранай у гады вайны. Працаваў брыгадзірам паляводчай брыгады, загадчыкам жывёлагадоўчай фермы ў родным калгасе "Перамога".

Памёр 12 ліпеня 1975 году.

У вёсцы Запясочча на будынку школы ўсталявана мемарыяльная дошка.

Устанаўленне дошкі гонару на будынку школы

Наградныя лісты

Медалі героя

Кто наградил: Президиум ВС СССР

Наименование награды: Медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941–1945 гг.»

Уліковая карта

Сустрэча з піянерамі 70-х гадоў

Сустрэча поўных кавалераў ордэна Славы

Помнік герою на могілках у в. Запясочча

Герой заўсёды з намі

Радавы Вялікай Перамогі,

Запясоцкі сын сваёй зямлі,

Усёй вайны твае шляхі-дарогі

Праз перадавую праляглі

За чужыя не хаваўся спіны,

Усю вайну ў разведцы ваяваў.

Ішоў салдат праз кулі і праз міны.

Перамогу нашу набліжаў.

Ад Ленінградскіх сцен блакадных

І да Віслы шлях яго давёў.

Не чакаў ён медалёў парадных,

А да Перамогі смела йшоў.

Ушануем жа імя САЛДАТА -

Кавалера Славы ардэноў.

І героя помніць будзем свята,

Што зямлю святую не падвёў.